اثرات اسید رتینوئیک تمام ترانس بر القا آپوپتوز و بیان ژن‌های notch1 و hes1 در رده سلولی سرطان معده MKN-45

سابقه و هدف: سرطان معده یکی از شایع‌ترین و کشنده‌ترین بدخیمی‌ها در جهان است. اسید رتینوئیک تمام ترانس (ATRA) به عنوان القاکننده‌ی تمایز در درمان بسیاری از سرطان‌ها و به طور ویژه در درمان لوسمی پرومیولوتیک حاد (APL) استفاده می‌شود. مسیر پیام‌رسانی سلولی Notch نقش مهمی در حفظ تعادل میان تکثیر سلولی و آپوپتوز ایفا می‌کند. فعالیت نابه‌جای این مسیر در توسعه و پیشرفت بسیاری از بدخیمی‌ها از جمله سرطان معده نقش دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر ATRA بر روند بقا سلولی، روند تغییرات چرخه سلولی و القا آپوپتوز در سلول‌های سرطانی معده رده سلولی MKN-45 بود. هم‌چنین تغییرات بیان ژن‌های notch1 و hes1 به دنبال تیمار با ATRA مد نظر قرار گرفت. مواد و روش‌ها: در این مطالعه سلول‌های سرطانی معده رده‌ی سلولی MKN-45 با غلظت‌های افزایشی 5/2، 5، 10، 15، 20، 25 میکرومولار از اسید رتینوئیک تمام ترانس تیمار شدند. بقای سلولی با استفاده دی‌متیل تترازولیوم بروماید (MTT) بررسی شد. کیت اندازه‌گیری فعالیت کاسپاز 3 و 7 برای سنجش میزان آپوپتوز سلولی مورد استفاده قرار گرفت. روش فلوسیتومتری برای مطالعه‌ی روند تغییرات چرخه‌ی سلولی به کار گرفته شد. بررسی پروفایل بیان ژن‌های hes1 و notch1 از طریق تکنیک RT-PCR انجام شد. یافته‌ها: نتایج MTT نشان داد که تیمار با ATRA سبب کاهش میزان بقا سلول‌های سرطانی MKN-45 شد که بیش‌ترین کاهش در غلظت 10 میکرومولار بود. دوزهای بالاتر ATRA تفاوت معنی‌داری در کاهش بقا سلول‌های سرطانی نسبت به غلظت µM 10 را نشان ندادند. تیمار سلول‌های سرطانی معده با ATRA سبب افزایش فعالیت کاسپاز 3 و 7 در این سلول‌ها شد. هم‌چنین نتیجه‌ی فلوسیتومتری حاکی از تجمع سلول‌های سرطانی تحت تیمار با ATRA در مرحله G1 از چرخه سلولی بود که در مقایسه با گروه کنترل معنی‌دار بود. نتایج RT-PCR نشان داد که میزان بیان notch1 و hes1 در گروه تحت تیمار با ATRA در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی‌داری یافته است. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های ما ATRA می‌تواند از طریق کاهش بقای سلولی و القای آپوپتوز اثرات سمی خود را بر روی سلول‌های سرطانی معده رده سلولی MKN-45 اعمال می‌نماید. توقف سیکل سلولی در فاز G1 و کاهش بیان ژن notch1 و hes1 موید اثرات ضد تکثیری ATRA می‌باشد